Όλες οι περιπτώσεις επίθεσης δεν είναι πάντα οι ίδιες
Οι φορές που κάποιος σας πλησιάζει ενοχλώντας σας ή για να σας επιτεθεί με σκοπό τη ληστεία ή οποιαδήποτε άλλη κακή πρόθεση, συνήθως είναι από γνωστό σας περιβάλλον.
Συνήθως τα είδη απειλών στην ασφάλεια προσώπων είναι :
Α) Οι επαφές που έχουμε σε προσωπικό επίπεδο
Β) Οι επαφές με συγγενείς, φίλους συνεργάτες, και
Γ) Οι αόρατες απειλές μέσω τρίτων, που αυτό μπορεί να σημαίνει, φίλος φίλων, φίλος συγγενή, γνωστός σε παρέα και μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Όπως λοιπόν ένας σωματοφύλακας πρέπει να γνωρίζει αυτές τις απειλές για να προστατέψει τον πελάτη του, καλό είναι να τα γνωρίζει και ο καθένας μας ώστε να προστατέψει τον εαυτό του. Για παράδειγμα, αν μας διαρρήξουν το σπίτι, η δεχτούμε επίθεση, να γνωρίζουμε ότι αν δεν καλέσεις ο ίδιος τον δράστη στο σπίτι σου, δεν πρόκειται να έρθει από μόνος του, αυτός μπορεί να είναι ένας φίλος μας, συγγενής μας, οικιακή βοηθός, κάποιος μάστορας, γείτονας, άτομα που καλύπτονται προσποιούμενοι τον ηλεκτρολόγο, τον αστυνομικό, τον εφοριακό, κλπ., που στην πραγματικότητα θέλουν να αποσπάσουν πληροφορίες.
Στην περιβαλλοντική εγκληματολογία υπάρχει το τρίγωνο του εγκλήματος, που μας δείχνει ότι όλα σχεδόν τα εγκλήματα είναι ευκαιριακά, αφού για να διαπραχτεί ένα έγκλημα πρέπει να υπάρχουν τρεις παράγοντες, το θύμα, ο εγκληματίας και η ευκαιρία, χωρίς τον παράγοντα ευκαιρία ένα έγκλημα δεν είναι πάντα προσχεδιασμένο από τον δράστη. Οι περισσότεροι διαρρήκτες ενεργούν ευκαιριακά και ψάχνουν έναν εύκολο τρόπο να δράσουν χωρίς μεγάλη καθυστέρηση και χωρίς να προκαλέσουν υποψίες. Ένα σπίτι του οποίου η εξώπορτα ξεχάστηκε ξεκλείδωτη από αμέλεια η βιασύνη, ένα κτίριο η μια πολυκατοικία με άδεια η απροστάτευτα διαμερίσματα είναι πολύ πιθανότερο να γίνουν στόχοι διάρρηξης από άλλα που έχουν κατάλληλα ασφαλιστεί.
Οι διαρρήκτες, οι ληστές, οι βιαστές και οι δολοφόνοι, σπάνια επιλέγουν τα θύματα τους στην τύχη, υπό τον κίνδυνο του τραυματισμού ή της σύλληψης. Έτσι, επιλέγουν πολύ προσεκτικά τα θύματα τους και ενεργούν τις επιθέσεις τους σε τρία στάδια:
α) Εντοπισμός ενός πιθανού στόχου. Σε αυτό το στάδιο ο “κυνηγός” επιλέγει ένα ευάλωτο θήραμα. “Καλά θηράματα” είναι συνήθως αυτοί που δεν είναι καλά πληροφορημένοι για το περιβάλλον τους η δείχνουν αδύναμοι να αμυνθούν.
β) Δοκιμή του στόχου. Για να ελαττωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού η σύλληψης του, ο κακοποιός επιζητεί την “συνεργασία” των ενδεχόμενων θυμάτων. Αυτό μπορεί να γίνει συγκεκαλυμμένα, παρατηρώντας τις συνήθειες των θυμάτων του και ψάχνοντας την ευκαιρία να χτυπήσει. Άλλος τρόπος είναι να πλησιάσει το μελλοντικό θύμα και με διάφορα τεχνάσματα, να δοκιμάσει τον χαρακτήρα του, ώστε να ξέρει τι άτομο θα αντιμετωπίσει.
γ) Προσβολή του στόχου. Μόλις ο κακοποιός σιγουρευτεί ότι θα πετύχει τον στόχο του, αποφασίζει την επίθεση.
