Υποθετικό σενάριο… ΟΝΗΣΙΛΟΣ – Ένα γεγονός στην Κύπρο

Τις προσπάθειες του διακόπτει ο ήχος του μαγνητικού τηλεφώνου που συνδέει το Φυλάκιο με την προωθημένη υπερυψωμένη σκοπιά στην κορυφή του λοφίσκου που βρίσκεται το Φυλάκιο. Πριν απαντήσει ρίχνει μια ματιά στο ρολόι του. Είναι 00:26. Σκέφτεται, «Τι να θέλει ο νέος;! Πριν 10 λεπτά το έστειλα πάνω!». Απαντώντας το τηλέφωνο ακούει στην άλλη άκρη της γραμμής τον σκοπό με ανήσυχο αλλά ήρεμο τόνο στη φωνή να του αναφέρει ότι ακούει ήχους κοντά στο φυλάκιο, από τα ξερά χόρτα, και του φάνηκε ότι άκουσε και ψιθυριστές ομιλίες. Ο ΣυΟπ Δεκανέας τον καθησυχάζει, ποτέ δεν γίνεται τίποτα σκέφτηκε. Ταυτόχρονα όμως τον συμβουλεύει να έχει έγνοια. Αυθόρμητη και κοινότυπη απάντηση…

Ο Στρατιώτης σκοπός κλείνει το τηλέφωνο νωχελικά. Εξακολουθεί να είναι ανήσυχος. Και δικαιολογημένα. Καθ’ όλη την διάρκεια της συνομιλίας του με τον Αρχιφύλακα χωρίς να το αντιλαμβάνεται ήταν χρωματισμένος από πολλαπλές αόρατες δέσμες υπέρυθρων καταδεικτών. Η θερμική του σιλουέτα προβάλλεται επικαλυμμένη από ένα κόκκινο νηματόσταυρο στην οθόνη μιας σκοπευτικής διόπτρας (1) αλλά εξακολουθεί να αγνοεί τον θανάσιμο κίνδυνο που παραμονεύει 80 μέτρα πιο μακριά, στα ψηλά ξερά χόρτα.

Ένα κουνούπι στον σβέρκο του σκοπού τον αναγκάζει σε μια απότομη κίνηση του κεφαλιού και ένα ανέμισμα του χεριού. Προς στιγμή σωτήρια σύμπτωση καθώς η υποηχητική βολίδα 0,308’’220gr από το τυφέκιο Accuracy International AW Suppressed (2) τον πετυχαίνει ψηλά στον δεξί βραχίονα αντί στο κεφάλι. Καθώς πέφτει κάτω σοκαρισμένος από τον πόνο η αποκομμένη βραχιόνια αρτηρία στέλνει πίδακες αίματος παντού στο εσωτερικό της σκοπιάς. Κατρακυλώντας κάτω από τα σκαλιά της υπερυψωμένης σκοπιάς ούτε που αντιλαμβάνεται τις δεκάδες βολίδες 5,56χιλ που σφυρίζουν δίπλα του. Τα υπερηχητικά «κρακ» ακούγονται και στο Φυλάκιο και ο Αρχιφύλακας πετάγεται αλαφιασμένος από την καρέκλα του. Οι σιγαστήρες των ΗΚ416Α5 πνίγουν τους ήχους των πυροβολισμών του τουρκικού περιπόλου αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία. Τα «κρακ-κρακ-κρακ» είναι πυροβολισμοί! Πριν τελειώσει τον συλλογισμό του μπαίνει από την πόρτα ο σκοπός καλυμμένος στα αίματα μη μπορώντας να αρθρώσει λέξη πέραν από τρομαγμένα «ααα» καθώς βλέπει τα αίματά του να πετάγονται παντού και νιώθοντας τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν. Ο ΣυΟπ Δεκανέας παγώνει στο θέαμα ενώ ήδη οι υπόλοιποι Στρατιώτες του Φυλακίου φτάνουν στην είσοδο του κτιρίου. Τα μάτια τους γουρλωμένα βλέπουν τον τραυματία ξαπλωμένο στο πάτωμα. Ξέρουν ότι πρέπει να τον βοηθήσουν. Αλλά δεν ξέρουν τι να κάνουν! Η τελευταία φορά που εκπαιδεύτηκαν για πρώτες βοήθειες αυτή αφορούσε πρόληψη ηλίασης και κάτι για δαγκώματα από φίδια… Άλλωστε κανένας δεν έδινε σημασία στην βαρετή διάλεξη… Καμιά φορά δεν εκπαιδεύτηκαν σε ρεαλιστικά σενάρια πολεμικών τραυμάτων. Τίποτε και κανένας δεν τους προετοίμασε γι αυτό που είχαν ενώπιον τους! Κάποιος θυμήθηκε σε μια ταινία που είχε δει την χρήση Τουρνικέ (ίσχαιμης περίδεσης) (3). Τέτοιο κρίσιμο υλικό δεν είχαν δει ποτέ, πόσο μάλλον να τους είχε χορηγηθεί και να έχουν εκπαιδευτεί σε αυτό. Προσπαθούν με μια ζωστήρα να σταματήσουν την ακατάσχετη αρτηριακή αιμορραγία αλλά εις μάτην… Για τον άτυχο Στρατιώτη είναι πλέον πολύ αργά. Ένα απλό τραύμα στα άκρα που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με ένα υλικό €15 και σχετική εκπαίδευση οδήγησε στον θάνατο ένα νέο άνθρωπο. Όλοι κοιτούν αποσβολωμένοι τον νεκρό την ώρα που στην πόρτα προβάλλουν πάνοπλοι Τούρκοι της ΟΚΚ.

Σε 5’ ένας Στρατιώτης νεκρός, πέντε αιχμάλωτοι και ένα Φυλάκιο κατειλημμένο, χωρίς ούτε ένα πυροβολισμό από πλευράς Ε.Φ. Χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Χωρίς τα θύματα να αντιληφθούν καν τι γινόταν. Ίσως αν η εκπαίδευση τους είχε προετοιμάσει να αντιδρούν επιθετικά σε απειλές (4), ίσως αν η προετοιμασία άμυνας του Φυλακίου προείχε της καθημερινής ενασχόλησης με τον καλλωπισμό, ίσως αν αντί επιθεώρηση στο ξύρισμα και στο κούρεμα γινόταν εξάσκηση στην αντίδραση σε περίπτωση προσβολής, ίσως, ίσως…

Η τοπική παρεμβολή στο Δίκτυο Κινητής Τηλεφωνίας και 4G στις μεταμεσονύχτιες ώρες πέρασε απαρατήρητη ή δεν ήγειρε ανησυχία αλλά δεν ήταν η μόνη επιχείρηση ηλεκτρονικού πολέμου/κυβερνοπολέμου εκείνο το βράδυ…

Δύο χιλιόμετρα ανατολικότερα του μοιραίου Φυλακίου ένα ακόμα Φυλάκιο της Ε.Φ. αντιμετωπίζει τον ίδιο κίνδυνο. Μια σχετική έλλειψη συντονισμού από πλευράς των Τούρκων σημαίνει ότι το προσωπικό του έχει μερικά κρίσιμα λεπτά επιπλέον για να αντιδράσει. Οι Τούρκοι απείχαν μόνο 500 μέτρα αλλά το δύσβατο του εδάφους σήμαινε πολύ αργό ρυθμό προχωρήσεως.

Ο ΣυΟπ Δεκανέας που ήταν Αρχιφύλακας εκείνο το βράδυ, ενθουσιώδης και πάντα σε εγρήγορση είχε αντιληφθεί αμέσως τους μακρινούς πυροβολισμούς και έτρεξε στην υπερυψωμένη σκοπιά όπου ο σκοπός κι εκείνος έβλεπε προς το γειτονικό φυλάκιο. Στο πρόσωπο του Δεκανέα σχεδόν σχηματίστηκε ένα μειδίαμα στην προοπτική δράσης! Ήταν από τους πιο σπάνιους χαρακτήρες ΣυΟπ, που ήρθε στο Στρατό λόγω της αγάπης του για τα όπλα και την εκπαίδευση αλλά και της έντονης φιλοπατρίας του. Δυστυχώς η αύξηση της παρουσίας γυναικών ΣυΟπ στην Μονάδα του που κατέληγαν να εκτελούν επιτελικά καθήκοντα παρόλο που συμπλήρωναν τον αριθμό των προβλεπόμενων ΣυΟπ σήμαινε ότι τις … «βρώμικες» δουλειές της Μονάδας αναλάμβαναν οι όλο και πιο λιγοστοί άντρες ΣυΟπ ενώ ταυτόχρονα δεν περίσσευε επαρκής δύναμη για ουσιαστική «Πεζική» εκπαίδευση (5). Αυτό τον απασχολούσε συχνά σαν σκέψη αλλά όχι τώρα. Τώρα ήταν η στιγμή του. Αυτό που περίμενε. Την ευκαιρία να προσφέρει στην Πατρίδα!

Έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε στο Φυλάκιο και ήγειρε το προσωπικό. Όλοι κι όλοι 6 κληρωτοί Στρατιώτες. Η μείωση της θητείας χτύπησε καίρια στα ποσοστά επάνδρωσης αναγκάζοντας την ιεραρχία σε «καινοφανείς» λύσεις με ευφάνταστες ονομασίες Μονάδων και Σχηματισμών στα πλαίσια «Αναδιοργάνωσης Εκτάκτου Ανάγκης» που έδινε την ψευδαίσθηση προόδου και εκσυγχρονισμού (6)… Μπήκε στον θάλαμο και κλοτσώντας τα κρεβάτια και φωνάζοντας σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είχε όλους τους στρατιώτες στο πόδι. Οι εμβρόντητοι Στρατιώτες προσπαθούσαν να αντιληφθούν τι έπρεπε να κάνουν αλλά σχετικά γρήγορα συνειδητοποίησαν την κρισιμότητα της κατάστασης. Έβλεπαν ότι ο Δεκανέας δεν αστειευόταν!

Με μηχανικές κινήσεις φόρεσαν παντελόνι και άρβυλα και ασυναίσθητα, όπως και στους εκπαιδευτικούς συναγερμούς επανέλαβαν την χωρογραφία σπαταλώντας πολύτιμα δευτερόλεπτα στο να φορέσουν τις άδειες εξαρτύσεις τους που ποτέ δεν είχαν διευθετηθεί με επιχειρησιακούς φόρτους και κριτήρια. Ο Δεκανέας ΣυΟπ είχε ήδη ανοίξει το κιβώτιο με τα πυρομαχικά ασφαλείας στις καλοραμμένες τελαμώνες. Οι Στρατιώτες πασχίζουν να τις ανοίξουν σπαταλώντας επιπλέον πολύτιμο χρόνο (7). Η επιδίωξη της απόλυτης ασφάλειας από απώλεια ή κλοπή τώρα γυρίζει μπούμερανγκ κατά της επιχειρησιακής ετοιμότητας του Φυλακίου. Η σκέψη του Δεκανέα τώρα είναι ότι πρέπει τάχιστα να ανοίξει την αποθήκη πυρομαχικών ώστε να βγάλει έξω επιπλέον πυρομαχικά και τα απαραίτητα για τα βαρέα όπλα του Φυλακίου, ενός MG3 και ενός RPG-7V.

Μέσα σε όλο τον ενθουσιασμό ξέχασε να υλοποιήσει ένα κρίσιμο κομμάτι των Βασικών Οδηγιών. Δεν ενημέρωσε την Ιεραρχία, τον Επόπτη Ασφαλείας στην έδρα της Μονάδας. Δίνει τα κλειδιά της αποθήκης πυρομαχικών σε δύο Στρατιώτες και σχετικές οδηγίες και προσπαθεί με το σταθερό τηλέφωνο του Φυλακίου να επικοινωνήσει με το Τάγμα. Νεκρό. Το τηλέφωνο είναι νεκρό! Σκέφτεται τον ασύρματο. Είχαν εκπαιδευτική επαφή με το Τάγμα το απόγευμα. Ήξερε ότι λειτουργούσε μια χαρά οπόταν αναπτύσσει τάχιστα τον TRC-9200 και προσπαθεί να έρθει σε επαφή με το ΚΕΠΙΚ (Κέντρο Επικοινωνιών) του Τάγματος που ξέρει ότι είναι «εν διαρκή». Μάταια. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί δεν συντονίζεται. Σκέφτεται μήπως άλλαξαν οι ΤΟΔΒ (Τεχνικές Οδηγίες Διαβιβάσεων); Μήπως κοιμάται ο Διαβιβαστής Υπηρεσίας; Οι παρεμβολές φραγμού στο δίκτυο FM δεν πέρασαν απ’ το μυαλό του. Παρατά και τον Ασύρματο και καταφεύγει στο κινητό του. Άμεσα διαπιστώνει ότι και αυτό δεν λειτουργεί… Η αίσθηση του πανικού ξεκινά να τον καταβάλλει… Ήδη έχουν περάσει 8 λεπτά από την ώρα που άκουσε τους πυροβολισμούς. Νιώθει ότι δεν του μένει πολύς χρόνος. Παίρνει μια βαθιά ανάσα και δοκιμάζει το μαγνητικό τηλέφωνο. Χτυπά! Στην άλλη άκρη της γραμμής ο αγουροξυπνημένος Διαβιβαστής στην έδρα του Τάγματος ακούει τον ΣυΟπ Δεκανέα να ωρύεται ζητώντας τον Επόπτη.

Ο νεαρός Ανθυπολοχαγός (8) Επόπτης στην Μονάδα αρχικά έδειξε δυσπιστία στα όσα άκουγε από τον Δεκανέα. Ματαίως προσπαθούσε να πείσει τον ΣυΟπ να ξανα-επιβεβαιώσει τα συμβάντα που του περιέγραφε. Η διαμόρφωση «δεν θα συμβεί τίποτε – σιγά μην γίνει πόλεμος» βαθειά ριζωμένη στον τρόπο σκέψης των στελεχών και κληρωτών της Ε.Φ., όπως και του συνόλου της κοινωνίας, φυτεύεται στο συνειδητό και το υποσυνείδητο και των νεαρότερων άμεσα. Ο ΣυΟπ όμως ήταν ιδιαιτέρως πειστικός και επίμονος. Και πέτυχε τουλάχιστον να πείσει τον Επόπτη να δοκιμάσει να επικοινωνήσει με το γειτονικό Φυλάκιο. Σε λίγα λεπτά ο Ανθυπολοχαγός διαπιστώνει ότι μάλλον κάτι όντως δεν πάει καλά και ενημερώνοντας την Ταξιαρχία ταυτόχρονα δίνει οδηγίες για την ενεργοποίηση της ΔΤΑ (Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης), ενός τμήματος δυνάμεως Υπομονάδας Πεζικού που ad-hoc συγκροτείται καθημερινώς από τους εν υπηρεσία Στρατιώτες (9).

Η ώρα έχει πάει ήδη 0100 και στην έδρα της Μονάδας επικρατεί χάος. Οδηγίες και διαταγές από κάθε πιθανόν Αξιωματικό στην ιεραρχία προσθέτουν στην ήδη κακή κατάσταση καθώς είναι αντιφατικές, αποσπασματικές και ασυνάρτητες, σε κλίμα πανικού. Μέχρι τώρα όλες οι ασκήσεις ετοιμότητας και συναγερμού γίνονταν σε βολικές ώρες ώστε να μην διαταραχθεί η καθημερινότητα του προσωπικού αλλά και οι καθημερινές γραφειοκρατικές και άλλες ανάγκες των Μονάδων. Έτσι, πάμπολλα προβλήματα ποτέ δε βγήκαν στην επιφάνεια ενώ άλλα που διαπιστώθηκαν παρέμεινα προβλήματα, χωρίς λύση, καθώς… «δεν θα γίνει και πόλεμος» ή «μην ξοδευόμαστε άδικα». Τα τμήματα ετοιμότητας δεν ήταν οργανικές Ομάδες και Διμοιρίες. Ο ένας δεν ήξερε τον άλλο. Ποτέ δεν εκπαιδεύτηκαν σαν σύνολο σε επιχειρησιακά σενάρια (9). Δεν υπήρχαν σαφείς σχέσεις και δεσμοί ιεραρχίας. Δεν υπήρχε συνοχή συνόλου. Ήταν εμφανές σε κάθε κίνηση, σε κάθε φωνασκία, σε κάθε βλέμμα, ότι η ΔΤΑ δεν θα ήταν ένα αποτελεσματικό στρατιωτικό τμήμα. Οι νεαροί κληρωτοί πάσχιζαν να φορέσουν τα ογκώδη και βαριά αλεξίσφαιρα ψάχνοντας τρόπους να τα συνδυάσουν με τις ήδη προβληματικές εξαρτήσεις τους. Πολλοί έτρεχαν πίσω στους θαλάμους για να βρουν τις γεμιστήρες των τυφεκίων τους ή ότι θεωρούσαν ότι ξέχασαν. Άλλοι προσπαθούσαν να γεμίσουν γεμιστήρες, να αποσυσκευάσουν βλήματα και ταινίες πολυβόλων. Ποτέ δεν έκαναν τέτοιες ενέργειες υπό συνθήκες πίεσης χρόνου. Η δουλειά τους φαινόταν βουνό! Ήδη το άγχος, η ζέστη και η υγρασία της νύχτας προκαλούν έντονη εφίδρωση και η αίσθηση της δίψας οδηγεί πολλούς στο να εξαντλήσουν το περιεχόμενο του υδροδοχείου τους… Ήδη δημιουργήθηκε έλλειψη κρίσιμου νερού πριν καν επιβιβαστεί το προσωπικό στα οχήματα (10).

Πίσω στο Φυλάκιο τα 7 άτομα του προσωπικού προσπαθούν να κουβαλήσουν τα πυρομαχικά στις θέσεις μάχης. Θόρυβοι κοντά στην πύλη οδηγούν τον Δεκανέα στην απόφαση να βγουν από τα παράθυρα στο πίσω μέρος του κτιρίου του Φυλακίου. Το άγχος, ο φόβος και το στρες έχουν ήδη καταβάλει ψυχικά και σωματικά τους νεαρούς στρατιώτες. Κάθε ενέργεια, κάθε κιβώτιο πυρομαχικών, κάθε δρασκελιά απαιτεί υπερπροσπάθεια. Κάποιοι φευγαλέα σκέφτονται ότι μάλλον θα έπρεπε ο Στρατός να τους γύμναζε εντονότερα… Κάθε κούραση, κάθε ταλαιπωρία, κάθε σταγόνα ιδρώτα θα άξιζε τον κόπο τώρα (11)… Αλλά τώρα είναι αργά. Ο εχθρός είναι προ των πυλών. Κυριολεκτικά!

Ο ενθουσιώδης ΣυΟπ Αρχιφύλακας πλέον χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς να σκέφτεται πατρίδες και ιστορίες, ματαίως ψάχνει ψήγματα εκπαιδεύσεως που θα κρατήσουν τον ίδιο και τους στρατιώτες του ζωντανούς (12). Τα τακτικά λάθη του είναι απανωτά. Η ευθύνη όμως δεν βαραίνει εκείνον, ή τους στρατιώτες του. Καθ’ όλη την θητεία τους υπήρξαν πρόθυμοι και πειθαρχικοί. Δυστυχώς όμως το εκπαιδευτικό σύστημα δεν τους προετοίμασε ρεαλιστικά για πόλεμο. Πάντα η έγνοια ήταν η αποφυγή ταλαιπωρίας, η τήρηση του προγράμματος εξόδων και αποδέσμευσης του μόνιμου προσωπικού, η επιδίωξη της απόλυτης ασφάλειας της κάθε ενέργειας έναντι του οφέλους εκπαίδευσης. Όλα αυτά ήρθαν τώρα να στοιχειώσουν τον Δεκανέα. Ακολουθώντας τις σχετικές οδηγίες έσβησε όλο τον φωτισμό του Φυλακίου δίνοντας άθελά του ένα κρίσιμο πλεονέκτημα στους επιτιθέμενους που στο σύνολο τους είναι εφοδιασμένοι με ΔΝΟ (Διόπτρες Νυχτερινής Όρασης) οι οποίες πλέον απαλλάχθηκαν από το ενοχλητικό blooming λόγω του περιμετρικού φωτισμού. Έτσι οι αμυνόμενοι, ουσιαστικά τυφλοί πλην του ενός ΟΝΥΠΑΣ (Όργανο Νυχτερινής Παρατήρησης και Σκόπευσης)  Nighthawk MWS2500 που διέθεταν για τα ατομικά τους G3. Δεν θα τους βοηθούσε και πολύ. Δεν ήταν ρυθμισμένο σε κάποιο τυφέκιο. Δεν ήταν χρεωμένο σε κάποιον. Πάντα ήταν στην αποθήκη «για να μην χαλάσει» (13). Το αντίστοιχο του MG3 που απαιτούσε την χρήση του τρίποδα έμεινε μαζί με τον τρίποδα στο Φυλάκιο ξεχασμένο πάνω στην βιασύνη. Το RPG-7V ούτως ή άλλως δεν διαθέτει νυχτερινή δυνατότητα, μια τραγική έλλειψη για ένα τόσο ευέλικτο όπλο! Παρατημένα στο Φυλάκιο έμειναν και πολλά από τα πυρομαχικά του πολυβόλου. Το βάρος των κιβωτίων έκανε απαγορευτική την ταχεία μεταφορά τους.

Πλέον οι 7 υπερασπιστές του Φυλακίου βρίσκονται σε 3 ορύγματα στην νότια πλευρά της περίφραξης προσπαθώντας να καταλάβουν την απειλή που βρίσκεται ενώπιόν τους. Κάποιοι κοιτούν προς το δρομολόγιο πρόσβασης στο Φυλάκιο με την ελπίδα να δουν κάποια βοήθεια να φτάνει, ένας δύο προσπαθούν απεγνωσμένα να γεμίσουν τις άδειες γεμιστήρες τους. Ο Δεκανέας προσπαθεί ψιθυριστά να τους δώσει οδηγίες και συντονισμό. Ξαφνικά ακούγεται θόρυβος από το συρματόπλεγμα. Κάποιος προσπαθεί να μπει μέσα. «Πυρ-Πυρ!» φωνάζει ο Δεκανέας πανικόβλητος! Σαστισμένα στην αρχή, αλλά με περισσότερο πείσμα σχεδόν αμέσως, οι στρατιώτες ρίχνουν προς την κατεύθυνση του θορύβου. Τα σταθερά σκοπευτικά των G3, εξαφανισμένα στο σκοτάδι, δεν τους επιτρέπουν ούτε μια υποτυπώδη σκόπευση. Άλλωστε και να τα έβλεπαν ήταν αρρύθμιστα… Η ανύπαρκτη πειθαρχία πυρός, απόρροια των λίγων «αποστειρωμένων», υπό τύπο σκοποβολής, εκπαιδευτικών βολών 10 φυσιγγίων οδηγεί σε τάχιστη απώλεια πολύτιμων έτοιμων σε γεμιστήρες πυρομαχικών χωρίς κανένα αποτέλεσμα πάνω στους επιτιθέμενους (14). Ψύχραιμοι οι Τούρκοι καταδρομείς κινούνται μεθοδικά προς τα πλευρά των θέσεων των υπερασπιστών. Κάποιος ελληνομαθής εξ αυτών τους καλεί να παραδοθούν. Άλλωστε αυτές τις οδηγίες είχαν. Οι αιχμάλωτοι θα αποτελούσαν διαπραγματευτικό χαρτί. Ο Διοικητής τους ήταν σαφής. Φέρτε μου αιχμαλώτους, αλλά μην λυπηθείτε κανένα αν αντισταθούν. Ο ελληνομαθής Τούρκος επαναλαμβάνει «Παραδοθείτε και δεν θα πάθετε τίποτε!». Στον ήχο της φωνής του οι 7 απαντούν με ένα ακόμα καταιγισμό πυρών. Έχουν ήδη εξαντλήσει σχεδόν όλα τα έτοιμα σε γεμιστήρες πυρομαχικά τους και νιώθουν πιεστικά την ανάγκη επαναγέμισης των γεμιστήρων που άδειασαν. Μακάρι να είχαμε περισσότερες, σκέφτηκε ένας. Και πάλιν οι κανονισμοί και οι οδηγίες στο πως διανέμονται και κατανέμονται οι γεμιστήρες θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές των υπερασπιστών (15). Κάποιες χρήσιμες γι αυτούς γεμιστήρες βρίσκονται στα χέρια μαγείρων, οδηγών, γραφέων κλπ που δεν τις έχουν ανάγκη στις κρίσιμες αυτές ώρες! Εξαντλώντας και τα τελευταία τους πυρομαχικά καταφέρνουν μια ανέλπιστη επιτυχία καθώς μια βολίδα πετυχαίνει έναν Τούρκο ο οποίος ενθαρρυμένος από την αναποτελεσματικότητα των έως τώρα πυρών βγήκε απρόσεκτα από την κάλυψη. Τα βογγητά πόνου που ακούγονταν από τα βόρεια ορύγματα ήταν αδιαμφισβήτητη απόδειξη μιας μικρής έστω επιτυχίας. Ο επικεφαλής Τούρκος αποφασίζει να μην το διακινδυνεύσει άλλο. Ήδη στο δίκτυο C4I του βλέπει ότι καταφθάνουν ενισχύσεις από το Τάγμα. Διατάσσει τον χειριστή του Tamburlu Bombaatar Revolver (τουρκικής παραγωγής MGL της Milkor) να προσβάλει τις θέσεις των υπερασπιστών (16). Σε δευτερόλεπτα 6 βομβίδες 40χιλ εκρήγνυνται κοντά και πάνω στους στρατιώτες. Δυστυχώς οι υπερασπιστές δεν έχουν αντίστοιχης ισχύος όπλα. Τα δύο ορύγματα εξουδετερώνονται άμεσα. Οι εν αυτά ήδη νεκροί ή βαρύτατα τραυματισμένοι. Ανάμεσά τους και ο Δεκανέας. Στο τρίτο όρυγμα ματαίως οι δύο στρατιώτες φωνάζουν απεγνωσμένα ζητώντας οδηγίες. Κανένας δεν τους ακούει… Οι επόμενες 6 βομβίδες εξουδετερώνουν και αυτούς. Το Φυλάκιο έχει πλέον ασφαλιστεί από τους επιτιθέμενους. Ο Νοσοκόμος Μάχης του περιπόλου, κρίσιμη ειδικότητα, ήδη περιποιείται τον βαρύτατα τραυματία. Ζητά επειγόντως αεροδιακομιδή. Θα ζήσει αν μεταφερθεί άμεσα σε χειρουργείο. Δύο ελικόπτερα Τ-129 και ένα S-70 (επίσης ελικόπτερο) είναι ήδη καθ’ οδόν πετώντας χαμηλά (17). Οι τακτικές επισκέψεις τέτοιων μέσων στα κατεχόμενα απόκρυψαν τον λόγο της εδώ παρουσίας τους τις τελευταίες μέρες.

Τα υπόλοιπα δύο VTT έχουν εγκλωβιστεί πίσω από τα δύο VAB που έχουν προσβληθεί και οι οδηγοί τους προσπαθούν να ελιχθούν για να απεγκλωβιστούν. Μέσα στα οχήματα επικρατεί πανδαιμόνιο… Το ένα VTT σε έναν ελιγμό δίνει άριστο στόχο σε ένα στοιχείο Ελεύθερων Σκοπευτών (19) που υπομονετικά παραμονεύουν σε ένα λοφίσκο 600 μέτρα μακριά. Η βολή του Rauffus SAPHEI (Semi Armor Piercing High Explosive Incendiary) από το ΑΧ-50 τρυπά εύκολα την πλευρική θωράκιση του VAB σκορπώντας θραύσματα και σπίθες στο εσωτερικό. Μια μικροδιαρροή λαδιού από τον κινητήρα αναφλέγεται. Πλέον οι στρατιώτες συνειδητοποιούν ότι και οι Μηχανοκίνητοι θα πολεμήσουν πεζοί. Τα οχήματά τους λειτουργούν σαν μαγνήτες για κάθε λογής πυρά. Πρέπει να αποβιβαστούν!  Ανοίγουν τις πίσω πόρτες αντικρίζοντας σκοτάδι! Δεν έχουν ΔΝΟ, κανένας. Νιώθουν τελείως αποπροσανατολισμένοι μετά την διαδρομή και τους ελιγμούς του οχήματος. Τρέχουν δεξιά αριστερά. Οι έλλειψη οργανικών δεσμών και τακτικών Ομάδας, το basic soldiering, στερούν κάθε πιθανότητα αποτελεσματικής αντίδρασης. Μοιραία κάποιοι τρέχουν προς τους Τούρκους. Τα πυρά της αποκοπής είναι φονικά. Το βάρος του αλεξίσφαιρου και η έλλειψη κινητικότητας υπό το βάρος του άβολου και περιοριστικού φόρτου τους καθιστά εύκολους στόχους (21). Ποτέ δεν εκπαιδεύτηκαν με πλήρεις επιχειρησιακούς φόρτους. Πάντα ο φόρτος ήταν αντικείμενο επιθεώρησης παρά επιχειρήσεων. Τα υλικά πτωχής ποιότητας, και μη επιχειρησιακού προσανατολισμού.

Ο πολυβολητής του τελευταίου VAB εντοπίζει τις λάμψεις από το Mk-48 (Minimi 7,62X51) του περιπόλου. Προσπαθεί να σκοπεύσει προς την κατεύθυνση του. Η συνεχείς κινήσεις του VAB δεν του επιτρέπουν. Η έλλειψη νυχτερινών σκοπευτικών αποδεικνύεται μοιραία για την ΔΤΑ… Μια δεύτερη ομοβροντία HAR-66 αστοχεί και το τελευταίο VAB καταφέρνει να διαφύγει προς τα πίσω. Αδυνατεί όμως να διαβιβάσει οποιαδήποτε πληροφορία. Οι παρεμβολές συνεχίζονται.

Πίσω στην έδρα της Ταξιαρχίας η κρισιμότητα της κατάστασης είναι πλέον πασιφανής. Δύο Φυλάκια έχουν καταληφθεί, μια Διμοιρία ΔΤΑ αγνοείται. Ο Ταξίαρχος ετοιμάζει μεγαλύτερη δύναμη για να στείλει ως ενίσχυση. Έχουν ήδη περάσει 4 ώρες από την εκδήλωση του πρώτου περιστατικού. Ο χώρος εγγύς διασποράς σφύζει από δραστηριότητα. Πολλοί στρατιώτες προσπαθούν με τα κινητά τους να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους. Κάποιοι από αυτούς τον τελευταίο καιρό έχουν προσθέσει στο facebook τους μια νεαρή όμορφη κοπέλα η οποία έστειλε σε αρκετούς αίτημα φιλίας. Ενθουσιασμένοι οι στρατιώτες χωρίς να το γνωρίζουν εγκατέστησαν στο κινητό τους κακόβουλο λογισμικό που ανάπτυξε ένα τουρκικό πανεπιστήμιο το οποίο ήταν κρυμμένο στο περιεχόμενο φωτογραφιών και βίντεο που τους έστελνε συχνά η νεαρή κοπέλα. Το λογισμικό αυτό επιτρέπει στα τμήματα Κυβερνοπολέμου του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου να ελέγχουν λειτουργίες του κινητού όπως την κάμερα ή το μικρόφωνο ενώ γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή την θέση της συσκευής.  Πλέον τα δεδομένα είναι ικανοποιητικά ώστε να επιτρέψουν στοχοποίηση (21). Στις οθόνες των χειριστών του λογισμικού φαίνονται πολλές συσκευές γνωστών, από την πολύμηνη παρακολούθηση, στρατιωτών και στελεχών να είναι σε ένα χώρο πλησίον ενός από τα στρατόπεδα της Ταξιαρχίας. Η ανάλυση των πληροφοριών επιβεβαιώνει ότι αυτός είναι ο χώρος συγκέντρωσης δυνάμεως μεγέθους Τακτικού Συγκροτήματος Μηχανοκίνητου Λόχου. Η στοχοποίηση διαβιβάζεται άμεσα μέσω του δικτύου C4I (δορυφορικό σύστημα) σε δύο πυροβολαρχίες Τ-122 οι οποίες τάχιστα εξέρχονται από τις θέσεις απόκρυψης προς τις θέσεις βολής. Σε χρόνο λιγότερο του 1’ δώδεκα Τ-122 έχουν εκτοξεύσει πέραν των 400 ρουκετών 122χιλ προς τον χώρο συγκεντρώσεως. Παρά το πτωχό CEP (πιθανότητα κυκλικού σφάλματος Circular Error Probability) του συστήματος ο όγκος πυρός εγγυάται πλήρη καταστροφή του στόχου (22).