Μνημείο πεσόντων στη Μάχη της Δημητσάνας 30-8-1948

ΠΕΣΟΝΤΕΣ κατα την μάχη της Δημητσάνας την 30-8-1948
1.    ΚΑΤΣΟΓΡΙΔΑΚΗΣ Στυλιανός του Αντωνίου                     Υπομοίραρχος
2.    ΑΙΣΩΠΟΣ Χρίστος του Νικολάου                                    Ανθυπασπιστής Χωροφυλακής .
3.    ΚΑΖΑΚΕΑΣ Γεώργιος του Νικολάου                               Ενωμοτάρχης .
4.    ΡΟΥΣΤΑΣ Δημήτριος του Κωνσταντίνου                       Υπενωμοτάρχης .
5.    ΒΕΝΟΣ Ιωάννης του Κωνσταντίνου                               Υπενωμοτάρχης .
6.    ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννης του Κωνσταντίνου              Χωροφύλακας .
7.    ΓΚΑΒΟΓΙΑΝΝΗΣ Γεώργιος του Νικολάου                    Χωροφύλακας.
8.    ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ Θεόδωρος του   Κωνσταντίνου                Χωροφύλακας.
9.    ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Δήμος του Νικολάου                         Χωροφύλακας .
10.    ΑΓΑΘΟΣ Σπυρίδων του Γεωργίου                                Χωροφύλακας.
11.    ΠΟΔΑΡΑΣ Σωτήριος του Γεωργίου                              Χωροφύλακας .
12.    ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ιωάννης του Κωνσταντίνου            Χωροφύλακας .
13.    ΧΟΥΣΕΑΣ Πέτρος του Στυλιανού                                  Χωροφύλακας.
14.    ΚΟΛΟΚΟΥΣΗΣ Δημήτριος                                              Ιδιώτης .
15.    ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ Ηλίας                                                      Ιδιώτης  .

Η Μάχη αυτή ξεκίνησε το πρωινό της 30ης Αυγούστου 1948 με επίθεση περίπου 1200 κομμουνιστών ανταρτών με επικεφαλής τον Γκιουζέλη εναντίον της Πόλεως που την υπεράσπιζαν μονάδες της Χωροφυλακής και ένοπλοι ΜΑΥ, συνολικώς 350 άνδρες. Αυτούς συνέδραμαν γύρω στους 60 πολίτες της Δημητσάνης με επικεφαλής τον ιερέα πατέρα Ανδρέα Βωβό, που ήξεραν ότι η νίκη των κομμουνιστών στην Δημητσάνα θα οδηγούσε σε σφαγή τον πληθυσμό. Η ισχυρή άμυνα των ανδρών της Χωροφυλακής με επικεφαλής τους Μοιράρχους Ανδρικόπουλο και Ανδρεόπουλο και η επέμβαση των αεροσκαφών της Αεροπορίας θα οδηγήσει σε δεινή ήττα τους επιτιθέμενους που θα αφήσουν στο πεδίο της μάχης περίπου 108 πεσόντες. Το μνημόσυνο αυτό τελείται αδιαλείπτως εδώ και 7 δεκαετίες σχεδόν, από τον Αύγουστο του 1949, οπότε είχε παραστεί στο πρώτο μνημόσυνο και ο ίδιος ο τότε Βασιλεύς Παύλος.