Η υπόθεση παιδεραστίας που έβγαλε στους δρόμους 300.000 ανθρώπους
Η υπόθεση βιασμού της 12χρονης στα Σεπόλια έχει εξοργίσει τη κοινή γνώμη, που ζητάει να αλλάξουν οι ποινές, να γίνουν πιο αυστηρές και να υπάρχει ένα προστατευτικό πλαίσιο για όσους θέλουν να καταγγείλουν και φοβούνται τέτοια περιστατικά.
Οι υποθέσεις παιδεραστίας πουχειρίζονται τα δικαστήρια στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως προκαλούν αποτροπιασμό και έκπληξη, καθώς τα νούμερα πλέον είναι σοκαριστικά.
Και αν τώρα οι ειδήσεις που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητος, είναι αρκετές, η πρώτη είδηση ενός μεγάλου κυκλώματος παιδεραστίας στην Ευρώπη, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, είχε προκαλέσει “σεισμό” στη συντηρητική κοινωνία της Γηραίας Ηπείρου.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις εικόνες στους τηλεοπτικούς δέκτες από την πρώτη πολύκροτη σύλληψη ενός παιδόφιλου που ξύπνησε από το λήθαργο τους Ευρωπαίους και τους έκανε να φοβηθούν για τα παιδιά τους.
Ο Ντιτρού, γνωστός και ως “Τέρας του Βελγίου”, συνελήφθη για τον βιασμό 6 μικρών κοριτσιών, ενώ ομολόγησε πως σκότωσε δύο από αυτά. Όμως όταν άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης, οι αρχές ανακάλυψαν πως ο Ντιτρού ήταν ένας μόνο κρίκος από την αλυσίδα της παιδεραστίας στην Ευρώπη που περίεχε μεγάλα και ισχυρά ονόματα.
Ο Ντιτρού μεγάλωσε σε μια δυσλειτουργική οικογένεια με ομηρικούς καυγάδες μέσα στο σπίτι και στην ηλικία των 15 ετών έφυγε από το σπίτι, χωρίς κανείς να τον αναζητήσει. Ζούσε περιπλανώμενος στο δρόμο και έβγαζε τα προς το ζην σαν συνοδός ώριμων κυριών.
Στη συνέχεια πέρασε σε άλλες πτυχές της παρανομίας, με τη μαστροπία και τους εκβιασμούς να είναι μέσα στη λίστα με τα εγκλήματά του.
Το 1986 τον συλλαμβάνουν με την κατηγορία απαγωγής και βιασμού 5 ανηλίκων κοριτσιών, αλλά ενώ καταδικάζεται σε 15 χρόνια, αποφυλακίζεται σε μόλις 3 χρόνια.
Εκείνη τη περίοδο το βελγικό κοινοβούλιο περνάει ένα νόμο με ευνοικούς όρους για τους παιδεραστές όπου ουσιαστικά τους επιτρέπει να μένουν σπίτι τους αρκεί να παρακολουθούνται από κάποιον ειδικό ψυχολόγο.
Μάλιστα ο Ντιτρού λάμβανε και ένα μηνιαίο επίδομα, κάτι σαν αναπηρική σύνταξη.
Όμως δύο χρόνια μετά την αποφυλάκιση του άρχισαν να εξαφανίζονται ανήλικα κορίτσια σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι του.
6 κορίτσια, το μικρότερο 8 ετών και το μεγαλύτερο 17, βιώσαν τον εφιάλτη, αφού ο Ντιτρού τα φυλάκισε στο υπόγειο του, όπου το είχε μετατρέψει σε μπουντρούμι με κελιά και αλυσίδες. Καθημερινά κακοποιούνταν και βιάζονταν από τον Βέλγο παιδεραστή.
Οι συγγενείς και φίλοι των κοριτσιών πιέζουν αφόρητα τις αρχές που εντείνει τις προσπάθειες, εξετάζοντας και τη περίπτωση της απαγωγής από παιδόφιλους.
Η αστυνομία πραγματοποιεί ξαφνική έφοδο στο σπίτι του, και βρίσκει το υπόγειο και ζωντανές δύο κοπέλες.
Οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν έφεραν παγωμάρα σε όλη την Ευρώπη.
Ο Ντιτρού βιντεοσκοπούσε τους βιασμούς και πουλούσε το υλικό σε χιλιάδες πολίτες σε όλη την Ευρώπη.
Στο κήπο του Βέλγου βρέθηκαν θαμμένα δύο κορίτσια τα οποία ήταν ζωντανά όταν τα έθαψε.
Οι Βέλγοι όσο μάθαιναν λεπτομέρειες για την υπόθεση τόσο πιο πολύ εξοργίζονταν, αφού η αστυνομία είχε κάνει λάθη που οδήγησαν σε καθυστέρηση της σύλληψης του.
Οι πληροφορίες ότι ο Ντιτρού καλύπτονταν από σημαντικούς πολιτικούς της χώρας, οδηγεί σε μια διαδήλωση όπου πήραν μέρος περισσότεροι από 300.000 Βέλγους.
Ένα άλλο παράδοξο είναι ότι το 1/3 της χώρας όπου είχε το ίδιο όνομα με τον Ντιτρού άλλαξε το όνομα του, για να μην τους συνδέουν με τον εγκληματία.
Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, και ενώ έχει κάνει αιτήσεις για την αποφυλάκισή του, αυτές δεν γίνονται δεκτές μέχρι και σήμερα.
