Αυστηρότερους στόχους όσον αφορά τις εκπομπές ρύπων θέτουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Οι αυστηρότεροι στόχοι που έχουν θέσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις εκπομπές ρύπων στην αυτοκίνηση, αυξάνουν την προσπάθεια των κατασκευαστών για την αναβάθμιση πολλών πράσινων τεχνολογιών.
Από την μία η υιοθέτηση της ηλεκτροκίνησης και από την άλλη η επιβολή αυστηρών ορίων στις εκπομπές ρύπων στα αυτοκίνητα που έχουν κινητήρα εσωτερικής καύσης, αποτέλεσαν τα δύο βασικά αντικείμενα συζήτησης την προηγούμενη εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έθεσε στόχο για νέα μείωση των εκπομπών ρύπων των κρατών-μελών της ΕΕ κατά 40% έως το 2030.
Ο αναθεωρημένος νόμος, που ονομάζεται Κανονισμός Καταμερισμού Προσπάθειας (ESR), αυξάνει τον στόχο μείωσης των αερίων θερμοκηπίου (GHG) της ΕΕ έως το τέλος της δεκαετίας από το 30% στο 40% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005. Αυτό αποτελεί βασικό στοιχείο του προγράμματος «Fit for 55» της ΕΕ, το οποίο στοχεύει στη μείωση των εκπομπών ρύπων κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
Οι νέοι στόχοι εκπομπών δεν θα είναι ίδιοι μεταξύ των χωρών, αλλά θα εξαρτώνται από το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Η Δανία, η Φινλανδία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο και η Σουηδία για παράδειγμα, θα πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 50%, ενώ η Βουλγαρία από την άλλη θα χρειαστεί να επιτύχει μείωση μόνο 10%. Τα κράτη-μέλη είναι ελεύθερα να επιλέξουν τα μέτρα που θα εφαρμόσουν για να πετύχουν τους στόχους τους.
Ο καταμερισμός της προσπάθειας ορίζει ετήσιες δεσμευτικές μειώσεις ανά χώρα για τις εκπομπές αερίων τόσο για τις οδικές μεταφορές, όσο και για τη θέρμανση κτιρίων, τη γεωργία, τις μικρές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και τη διαχείριση απορριμμάτων. Αυτοί οι βιομηχανικοί τομείς αντιπροσωπεύουν περίπου το 60% του συνόλου των εκπομπών της ΕΕ.
Το σίγουρο είναι ότι όλο και περισσότερες κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν μια σειρά από προκλήσεις, που κυμαίνονται από την έλλειψη της υποδομής φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων έως τη βιώσιμη διαχείριση της μετάβασής τους, παράλληλα με το ευρύτερο κόστος και τις πληθωριστικές πιέσεις που επικρατούν στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Η ACEA, η Ευρωπαϊκή Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων, συμφωνεί με τον νόμο, αλλά αμφισβητεί πώς θα μεταφραστεί από τους κατασκευαστές, αφού θα αναγκαστούν να δαπανήσουν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μεγάλα ποσά για να προωθήσουν την «πράσινη βιομηχανία» και καθαρότερα αυτοκίνητα. Πιστεύει, επίσης, ότι η Ευρώπη έχει επικεντρωθεί στη μείωση των ρύπων σε μεγάλο βαθμό, ενώ άλλες περιοχές, όπως οι ΗΠΑ τα συγκεκριμένα θέματα έχουν άλλο χαμηλότερο βαθμό βαρύτητας.
