Τα βασικότερα είδη της βίας και οι μορφές τους
Η βία και άλλες μορφές εκμετάλλευσης είναι συνήθως κατανοητές ως ένα πρότυπο συμπεριφοράς που αποσκοπεί στη δημιουργία και διατήρηση του ελέγχου της οικογένειας, των φίλων, των στενών συνεργατών, των υπαλλήλων, των συναδέλφων και γενικότερα μικρών ή μεγαλύτερων ομάδων. Μπορεί επίσης να διαπραχθεί από ξένους.
Οι μορφές της βίας
Υπάρχουν εννέα αναγνωρισμένες μορφές βίας: Σωματική βία, Σεξουαλική βία, Συναισθηματική βία, Ψυχολογική βία, Πνευματική βία, Πολιτιστική βία, Λεκτική βία, Χρηματοοικονομική Κατάχρηση και Παραμέληση.
Εν δυνάμει, ΟΛΟΙ μπορούν να την ασκήσουν. Οι παραβάτες είναι πιο συχνά γνωστοί στα θύματά τους (πρώην ή νυν φίλοι ή σύζυγοι, μέλη της οικογένειας, συγγενείς, συνάδελφοι, κ.λπ.). Πράξεις βίας και κακοποίησης μπορούν επίσης να διαπραχθούν από ξένους.
Γιατί την ασκούν;
Η βία και η κακοποίηση ασκούνται για την εγκαθίδρυση και διατήρηση της εξουσίας και του ελέγχου επί ενός άλλου προσώπου. Συνήθως αντικατοπτρίζουν μια ανισορροπία δυνάμεων μεταξύ θύματος και κακοποιού. Η βία είναι μια επιλογή και μπορεί να προληφθεί.
Στη καρδιά του θέματος είναι το γεγονός ότι η βία αποτελεί ΕΠΙΛΟΓΗ και είναι ΑΠΟΤΡΕΨΙΜΗ.
Τα βασικότερα είδη της βίας
Οι έρευνές μας έχουν δείξει ότι υπάρχουν συνολικά 9 είδη βίας:
Φυσική βία – Ένοπλη ή άοπλη σωματική βία μικρής / μεγάλης κλίμακας. Μπορεί να οδηγήσει και σε θάνατο. Σκοπός η υποταγή του ατόμου στον δράστη.
Σεξουαλική βία – Διαπράττεται όταν ένα άτομο αναγκάζεται να συμμετέχει χωρίς την συγκατάθεσή του σε σεξουαλική δραστηριότητα.
Συναισθηματική βία –Συμβαίνει όταν κάποιος λέει ή πράττει κάτι για να κάνει κάποιον να νιώθει ηλίθιος ή άχρηστος, υποβιβάζοντας την προσωπικότητά του.
Ψυχολογική βία – Η χρήση απειλής με σκοπό την πρόκληση φόβου. Κύριος στόχος του δράστη είναι η απόκτηση του ελέγχου του θύματος ή των θυμάτων του.
Πνευματική βία – Πνευματική (ή θρησκευτική) βία συμβαίνει όταν κάποιος χρησιμοποιεί τις πνευματικές πεποιθήσεις ενός ατόμου για χειραγώγηση και κυριαρχία.
Πολιτιστική βία – Ο ψυχικός τραυματισμός ως αποτέλεσμα πρακτικών που αποτελούν μέρος του πολιτισμού, της κουλτούρας, της θρησκείας ή της παράδοσής του.
Λεκτική βία – Η χρήση του προφορικού ή του γραπτού λόγου για την πρόκληση βλάβης σε ένα άτομο ή σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες.
Οικονομική βία – Ο έλεγχος και η κατάχρηση των οικονομικών πόρων ενός ανθρώπου, οργανισμού, κοινότητας ή χώρας χωρίς τη συγκατάθεσή του.
Παραμέληση – Η ελλιπής ή πλήρης απουσία φροντίδας από κάποιον που έχει την ευθύνη να την παρέχει, είτε σε επαγγελματικό είτε σε προσωπικό επίπεδο.
