Νέο όπλο made in Greece: Σχεδιάζονται ελληνικά λέιζερ ασπίδα στο Αιγαίο
Η Ελλάδα προχωρεί στην προετοιμασία και ανάπτυξη όπλου λέιζερ, αλλά και ηλεκτρομαγνητικού παλμού και μικροκυμάτων υψηλής ισχύος, που οδηγούν και σε ένα νέο επίπεδο τον σχεδιασμό του αμυντικού εξοπλισμού. Το όλο εγχείρημα το «τρέχει» στην παρούσα φάση το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ), επιδιώκοντας να αποκτήσει ένα οπλικό σύστημα της νέας εποχής για την αντιμετώπιση drones, βαλλιστικών πυραύλων κ.ά., με πολύ μικρότερο κόστος σε σχέση με τη χρήση αντιβαλλιστικών πυραύλων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από τις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου το ΕΛΚΑΚ απηύθυνε σχετικές προκλήσεις για προτάσεις καινοτομίας (innovation challenge) από ελληνικές εταιρείες, με στόχο την ανάπτυξη ενός «high energy weapon». Σε αυτή την πρόσκληση ανταποκρίθηκαν δέκα αμυντικές και μη εταιρείες, αλλά και ερευνητές που κατέθεσαν τις προτάσεις τους προς αξιολόγηση. Με βάση τον αρχικό σχεδιασμό, το αποτέλεσμα της αξιολόγησης θα γνωστοποιηθεί εντός του προσεχούς Φεβρουαρίου. Η πρόταση που θα προκριθεί θα λάβει χρηματικό έπαθλο και θα δοκιμαστεί στο πεδίο. Αν η δοκιμή αυτή ικανοποιήσει τις Ενοπλες Δυνάμεις, τότε το επόμενο βήμα θα είναι η ανάθεση σύμβασης για περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος που θα έχει προκύψει. Σε αυτή την περίπτωση, θα μπει στα σκαριά το δεύτερο σκέλος της διαδικασίας, δηλαδή η ανάπτυξη προβιομηχανικού προτύπου που θα υποβληθεί σε νέα δοκιμή και αν το αποτέλεσμα είναι θετικό, τότε θα ξεκινήσει μια αρχική μικρή προμήθεια, προκειμένου το νέο σύστημα να ενταχθεί στην «Ασπίδα του Αχιλλέα» που θα θωρακίζει το Αιγαίο.
Εως τα μέσα του 2028
Αν και, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές στα «ΝΕΑ», η τεχνολογική ωριμότητα του αμυντικού οικοσυστήματος της χώρας είναι χαμηλή, στη συγκεκριμένη υπόθεση έχουν εμπλακεί μερικά από τα λαμπρότερα μυαλά της χώρας, κάτι που προκαλεί αισιοδοξία για «άλματα». Αναλυτές που μίλησαν σχετικά στα «ΝΕΑ» αναφέρουν πως, καλώς εχόντων των πραγμάτων και αν το ζήτημα τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα ώστε η Ελλάδα να μη μείνει πίσω σε αυτόν τον τομέα, θα πρέπει να υπάρξει απτό αποτέλεσμα από αυτή την προσπάθεια μέχρι τα τέλη του 2027 ή μέσα στο 2028.
Η κίνηση αυτή προέκυψε και μέσα από τις μελέτες κόστους αναχαίτισης της ιρανικής επίθεσης στο Ισραήλ. Με δεδομένο πως ένας πύραυλος Arrow κοστίζει περί τα 3,5 εκατ. δολάρια και οι αντίστοιχοι του συστήματος David’s Sling 1 εκατ. δολάρια, η άμυνα του Ισραήλ σε εκείνη την επίθεση εκτιμάται πως κόστισε κοντά στα 450 εκατ. δολάρια… Στην παρούσα φάση, καθαρά επιχειρησιακό αντιπυραυλικό σύστημα λέιζερ είναι μόνο το Iron Beam του Ισραήλ. Σε προχωρημένη δοκιμαστική φάση είναι το σύστημα Helios των ΗΠΑ που έχει τοποθετηθεί σε ορισμένα πλοία του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, το Dragon Fire της Βρετανίας που αναμένεται να γίνει επιχειρησιακό το 2027 με κόστος ανά βολή στις 10 με 13 στερλίνες και το Silent Hunter της Κίνας. Η Τουρκία αναπτύσσει όπλα λέιζερ τόσο για σταθερή όσο και για κινητή άμυνα, με πρόσφατα παραδείγματα το κινητό σύστημα λέιζερ GÖKBERK και το υβριδικό όχημα Alka-Kaplan, εξοπλισμένο με σύστημα λέιζερ και παρεμβολών, που βρίσκονται στο στάδιο προχωρημένων δοκιμών.
