Διαδικτυακή απάτη στο ηλεκτρονικό εμπόριο

Υπάρχουν πολλά είδη απάτης με ηλεκτρονικό εμπόριο, ωστόσο παρακάτω μπορείτε να μάθετε για τα τέσσερα πιο συχνά:

Απάτη με παραβίαση και έλεγχο λογαριασμού (ATO)

Τα περιστατικά παραβίασης και ελέγχου λογαριασμού (ΑΤΟ) συμβαίνουν όταν δράστες χρησιμοποιούν κλεμμένες ταυτότητες, πραγματοποιούν επιθέσεις με bot, ηλεκτρονικό “ψάρεμα” (phishing), χρησιμοποιούν κακόβουλο λογισμικό και άλλα εργαλεία για να υποκλέψουν τα στοιχεία σύνδεσης ενός χρήστη, και να αποκτήσουν τον έλεγχο ενός λογαριασμού ηλεκτρονικού εμπορίου. Αφού παραβιάσουν τον λογαριασμό, οι δράστες ενδέχεται να μεταφέρουν χρήματα, να πραγματοποιήσουν αγορές, να τροποποιήσουν τον λογαριασμό ή ακόμη και να στοχοποιήσουν τους άλλους λογαριασμούς του θύματος. Η απότομη αύξηση στις προσπάθειες σύνδεσης, στα κλειδώματα λογαριασμών και στην πραγματοποίηση αλλαγών σε ένα προφίλ λογαριασμού, ενδέχεται να αποτελούν ενδείξεις για ένα περιστατικό ATO.

Κατάχρηση πρώτου μέρους

Αυτό το είδος απάτης, γνωστό και ως “φιλική” απάτη, έχει οικονομικές επιπτώσεις στους εμπόρους, παρά το γεγονός ότι συχνά δεν είναι κακόβουλο. Συμβαίνει όταν μια διαδικτυακή αγορά πραγματοποιείται από τον κάτοχο της κάρτας ή από ένα μέλος της οικογένειας, όπως ένα παιδί. Στη συνέχεια, ο κάτοχος της κάρτας μπορεί είτε να ξεχάσει ότι πραγματοποίησε την αγορά, είτε να μην έχει επίγνωση ότι την πραγματοποίησε ένα μέλος της οικογένειάς του, με αποτέλεσμα να το αναφέρει στην τράπεζα ως περιστατικό απάτης, και να δεχτεί επιστροφή χρημάτων.

Απάτη με δοκιμές καρτών

Σε αυτό το πολύ κοινό είδος απάτης με πιστωτική κάρτα, όταν οι δράστες αποσπούν τους αριθμούς λογαριασμού της πιστωτικής κάρτας, πολύ συχνά χρησιμοποιούν δέσμες ενεργειών ή bot για να πραγματοποιήσουν γρήγορα διάφορες αγορές, με σκοπό να επαληθεύσουν ότι οι λογαριασμοί είναι ακόμη έγκυροι, και να επιβεβαιώσουν τα σχετικά πιστωτικά όρια. Προτού ανιχνευθούν αυτές οι συνήθως μικρές δοκιμαστικές αγορές, οι δράστες πραγματοποιούν αρκετές μεγάλες αγορές, συνήθως μέχρι το πιστωτικό όριο που επιτρέπεται για τον εκάστοτε λογαριασμό.

Απάτη από τρίτο μέρος

Αυτό το είδος απάτης, γνωστό και ως κατάχρηση τρίτου μέρους, είναι ένα από τα πιο συχνά είδη απάτης στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Συμβαίνει όταν ένας δράστης αποκτά πρόσβαση σε κλεμμένα στοιχεία πληρωμής, όπως τον αριθμό μιας πιστωτικής κάρτας, και στη συνέχεια τα χρησιμοποιεί για να πραγματοποιήσει μια διαδικτυακή αγορά. Όταν ο πραγματικός κάτοχος της κάρτας διαπιστώσει ότι έγινε αυτή η μη εξουσιοδοτημένη αγορά, το αναφέρει στην τράπεζα, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί επιστροφή από τον έμπορο.

Ενδείξεις ότι η επιχείρησή σας βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο διαδικτυακής απάτης

Αν αγνοήσετε ορισμένες πρακτικές, ενδέχεται να θέσετε την επιχείρησή σας σε μεγαλύτερο κίνδυνο για απάτες ηλεκτρονικού εμπορίου. Για παράδειγμα, οι εταιρείες πρέπει να παρακολουθούν την προέλευση της επισκεψιμότητας στον ιστότοπό τους, να παρακολουθούν τις πωλήσεις και τις επιστροφές χρημάτων, να παρακολουθούν τα παράπονα των πελατών για περιστατικά απάτης και να αναζητούν τρόπους για να αλλάξουν τα μοτίβα αγορών των υπάρχοντων πελατών. Χωρίς αυτήν την τόσο σημαντική παρακολούθηση, οι επιχειρήσεις και οι πελάτες τους βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να στοχοποιηθούν από δράστες.

Επιπλέον, οι εταιρείες πρέπει να παραμένουν ενήμερες για τις τρέχουσες τάσεις στα περιστατικά απάτης, και θα πρέπει να συνομιλούν με τους συνεργάτες τους και τους παρόχους υπηρεσιών, ώστε να αναπτύξουν στρατηγικές που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα τις απειλές, όσο αυτές εξελίσσονται.

Τι μπορείτε να ρωτήσετε:

• Γνωρίζετε από πού προέρχονται ορισμένα είδη απάτης;
• Ποια είδη απάτης συμβαίνουν πιο συχνά στον δικό σας κλάδο;
• Ποια είναι η στρατηγική σας για να περιορίσετε και να αποτρέψετε τις απώλειες;
• Τι χρειάζεστε ακόμη για να ενισχύσετε την ανίχνευση και την πρόληψη από περιστατικά απάτης στο ηλεκτρονικό εμπόριο;
• Όταν πραγματοποιείτε αλλαγές για να κάνετε τις αγορές ευκολότερες για τους καταναλωτές σας, μήπως τις κάνετε πιο εύκολες και για τους μη εξουσιοδοτημένους χρήστες;

dynamics.microsoft