Login

Lost your password?
Don't have an account? Sign Up

Αναγνωρίζοντας τον θύτη

Αν και το εγχείρημα να αναγνωρίσει κάποιος τον θύτη και να προστατευθεί από αυτόν προλαβαίνοντας να δράσει, είναι πολύ δύσκολο, δεν είναι όμως ακατόρθωτο.

Υπάρχουν περιστατικά στα οποία ο θύτης μπορεί να γίνει αναγνωρίσιμος μόνο όταν πλέον δείχνει τις άσχημες προθέσεις του.

Η παρατηρητικότητα και η εγρήγορση βοηθούν πολλές φορές να δούμε απειλές πριν αυτές εκδηλωθούν.  

Η ετοιμότητα των αισθήσεων ειδικά σε περιπτώσεις όπου κάποιος κυκλοφορεί μόνος του στο δρόμο, παίζει ουσιαστικό ρόλο καθώς οποιαδήποτε ύποπτη κίνηση του θύτη το υποψήφιο θύμα του θα την αντιληφθεί και θα αντιδράσει με όποιον τρόπο μπορεί για να αποφύγει τον κίνδυνο.

Και επειδή ζούμε σε μια κοινωνία όπου τα φαινόμενα βίας σε κάθε μορφή διαρκώς αυξάνονται, η αυτοπροστασία του καθενός και της οικογένειάς του είναι πρακτικά προσωπική ευθύνη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν,  ότι η αυτοάμυνα ισούται με «τέχνη» ή «άθληση» που έχει σχέση με τις έννοιες «πολεμική ή μαχητική».

Στην πραγματικότητα ούτε το ένα ούτε το άλλο έχουν άμεση σχέση με την αυθεντική διδασκαλίας της αυτοάμυνας, μιας και κανένα δεν ασχολείται με το προγενέστερο στάδιο, αυτό της αυτοπροστασίας ή το μεταγενέστερο αυτό των συνεπειών.

Υπό αυτό το πρίσμα, η Αυτοάμυνα με ρεαλισμό είναι σπάνιο είδος και εξαιρετικά εξειδικευμένο.

Λάθος τεχνικές πιθανόν να σας στοιχίσουν την ζωή

Όταν άνθρωποι γίνουν αυτόπτες μάρτυρες βίας βλέπουν άλλους ανθρώπους να παλεύουν, να ρίχνουν γροθιές και κλοτσιές και , θεωρούν δικαίως ότι αυτά είναι η απλή βιαιοπραγία ή μια μορφή τέχνης που είναι ταυτόχρονα και αυτοάμυνα.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι τεχνικές που βλέπει κανείς μπορεί να φαίνονται όμοιες, αλλά είναι το που εφαρμόζονται και με πιο πνεύμα εφαρμόζονται  που τελικά αποφασίζει  αν είναι αποτελεσματικές ή όχι.

Στην πραγματικότητα, αν τα δύο στοιχεία (που και πιο) δεν ασκούνται υπό ρεαλιστικές ή τουλάχιστον αληθοφανείς συνθήκες, το πρόβλημα οξύνεται.

Σε κάθε περίπτωση και κάτω από όποιες συνθήκες, καλό θα ήταν να προλαβαίνουμε το κακό, πριν αυτό συμβεί και αυτό επιτυγχάνεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, με το να είμαστε σε εγρήγορση και όχι αφηρημένοι και απορροφημένοι από τα προβλήματα της καθημερινότητας.