Νόμιμη κάνναβη στην Ολλανδία: Ποιο είναι το σχέδιο;
Από τις 15 Δεκεμβρίου, η κάνναβη θα καλλιεργείται, θα πωλείται και θα καταναλώνεται για πρώτη φορά νομίμως στην Ολλανδία, χώρα η οποία ήδη φημίζεται για την ανεκτικότητά της έναντι των μαλακών ναρκωτικών.
Ιδού τι πρέπει να γνωρίζει κανείς γι’ αυτό το πολυαναμενόμενο πείραμα, που θα αρχίσει μεθαύριο, Παρασκευή, στις νότιες ολλανδικές πόλεις Μπρέντα και Τίλμπουρχ.
Διαδεδομένη παρανόηση
Αντίθετα από την εντύπωση που είναι ευρύτατα διαδεδομένη στο εξωτερικό, η πώληση και η κατανάλωση του χασίς, της μη επεξεργασμένης κάνναβης και των παραγώγων τους δεν είναι νόμιμη στην Ολλανδία. Από τα χρόνια του 1970, οι ουσίες αυτές είναι εκεί «ανεκτές» και «οι αρχές επιλέγουν να μην διώκουν τους παραβάτες», σύμφωνα με τον ιστότοπο της κυβέρνησης.
Εντούτοις είναι εντελώς παράνομο στην Ολλανδία να καλλιεργεί κάποιος κάνναβη ή να προμηθεύει τα δημοφιλή «coffeeshops» της.
Γιατί η αλλαγή;
Αυτή η πολιτική της «ανοχής» υιοθετήθηκε για να διαφοροποιηθούν τα σκληρά από τα μαλακά ναρκωτικά, όμως στη διάρκεια των δεκαετιών οδήγησε σε μια παράξενη νομική γκρίζα ζώνη.
Η αλυσίδα εφοδιασμού σε κάνναβη των περίπου 570 coffeeshops εξακολουθεί έτσι να λειτουργεί παράνομα, ενώ οι τοπικές αρχές διαμαρτύρονται για μικροεγκληματικότητα και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Επίσης το χόρτο θα παρακολουθείται και θα ελέγχεται επιμελώς, ώστε οι καταναλωτές να ξέρουν ακριβώς ποια είναι η ισχύς της κάνναβης και τι περιέχει.
Ο Ρικ Μπραντ, ιδιοκτήτης ενός coffeeshop στην Μπρέντα, είπε τον Οκτώβριο στο Γαλλικό Πρακτορείο πως ελπίζει ότι θα μπορέσει, χάρη στο πείραμα, να πουλάει προϊόντα «100% αγνά».
«Αυτό που δεχόμαστε μέχρι τώρα περιέχει μερικές φορές φυτοφάρμακα, αλλά επίσης ξένους παράγοντες για να αυξηθεί το βάρος. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρουμε στ’ αλήθεια τι περιέχει», παραδέχεται.
Οι αρχές ελπίζουν επίσης σε μια μείωση της μικροεγκληματικότητας και των αντικοινωνικών συμπεριφορών.
Πώς θα λειτουργήσει αυτό;
Η ολλανδική νομοθεσία θα ανασταλεί προσωρινά ώστε να επιτραπεί στους παραγωγούς και τους προμηθευτές να επιχειρούν σε 11 δήμους -περιλαμβανομένου του Ανατολικού Άμστερνταμ- οι οποίοι προμηθεύονται από 10 παραγωγούς.
Όλα τα coffeeshops αυτών των δήμων θα πρέπει να συμμετάσχουν στο πείραμα, το οποίο αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, ώστε οι ίδιοι κανόνες να ισχύουν για όλους και οι καταναλωτές να γνωρίζουν αν παίρνουν παντού την ίδια ποιότητα προϊόντος.
Οι άλλοι κανόνες παραμένουν οι ίδιοι: μέγιστη ποσότητα πέντε γραμμαρίων μπορούν να πωλούνται ανά άτομο και ανά ημέρα, ενώ η πώληση παραμένει απαγορευμένη στους ανηλίκους και τα καταστήματα δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε σκληρά ναρκωτικά ούτε αλκοόλ.
Μόνο τα πρόσωπα που ζουν στην Ολλανδία μπορούν να συμμετέχουν στο πείραμα. Τα coffeeshops θα μπορούν να αποθηκεύουν επιτόπου περισσότερη από τη σημερινή μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα των 500 γραμμαρίων – «ο γενικός κανόνας (…) είναι μέχρι μιας εβδομάδας απόθεμα», σύμφωνα με αξιωματούχους.
Ποιά θα είναι η συνέχεια;
Ο στόχος του πειράματος, τα αποτελέσματα του οποίου θα αναλυθούν από ειδικούς, είναι διπλός: να διαπιστωθεί αν είναι δυνατό να ρυθμιστεί κανονιστικά η αλυσίδα εφοδιασμού των περίφημων coffeeshops και αν αυτό μειώνει τη μικροεγκληματικότητα και τις αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ο αντίκτυπος στη δημόσια υγεία θα αναλυθεί επίσης.
Η κυβέρνηση «θα αποφασίσει για το μέλλον της ολλανδικής πολιτικής στο ζήτημα των coffeeshops στη βάση αυτών των αποτελεσμάτων και άλλων παραγόντων», αναφέρει στον ιστότοπό της στο Ίντερνετ με προοπτική μια ενδεχόμενη αποποινικοποίηση.
Άγνωστος παράγοντας αναφορικά με την πολιτική αυτή -και πολλές άλλες εξάλλου- παραμένει εντούτοις η έκβαση της απροσδόκητης εκλογικής νίκης του ηγέτη της ακροδεξιάς Χέερτ Βίλντερς στις ολλανδικές βουλευτικές εκλογές τον περασμένο μήνα.
Το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) του Βίλντερς θέλει να καταργηθεί οριστικά η πολιτική της «ανοχής», να κλείσει τα coffeeshops και να φθάσει σε μια «Ολλανδία χωρίς ναρκωτικά».
Το PVV είχε καταταχθεί στην τελευταία θέση μεταξύ των κομμάτων, που μπορούσε κανείς να ψηφίσει, από τον ιστότοπο cannabis-kieswijzer.nl, ο οποίος αξιολόγησε ποια κόμματα είχαν τις πιο ευνοϊκές πολιτικές για τη νομιμοποίηση της κάνναβης.
